- həyat yoldaşı
- hanım, karı
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
həyat — is. <ər.> 1. Materiyanın hərəkətinin müəyyən inkişaf mərhələsində əmələ gələn xüsusi forması; varlıq, dirilik. Yerdə həyatın əmələ gəlməsi. – Bunları duyduqca, düşündükcə mən; Həyata, varlığa məftun oluram. S. V.. 2. Ömür. Əşrəf həyatında… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yoldaş — is. 1. İş, həyat şəraiti ilə birbirinə yaxın olan adamlar; rəfiq. Məktəb yoldaşları. Cəbhə yoldaşları. İş yoldaşı. Uşaqlıq yoldaşı. – Yoldaşı yoldaşdan soruşarlar. (Ata. sözü). Mənim adım Xəlil və yoldaşımın adı Sadıqdı. C. M.. <Qoçu:> İki… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ömür — is. <ər.> 1. İnsan, heyvan və ya bitkinin doğuluşundan ölümünə qədərki fizioloji vəziyyəti; həyat. Ömürdür, biri az yaşayır, o biri çox yaşayır. T. Ş. S.. Hayıf ömür qısa, arzu genişdir; Kim bu qayğı ilə titrəməmişdir. M. Müş.. Ömür yoldaşı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həmdəm — f. 1) həyat yoldaşı, arvad və ya ər; 2) ürək yoldaşı, yaxın dost. Həmdəmi raz sirdaş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
başyoldaşı — (Kürdəmir, Qazax, Şamaxı, Şəmkir) həyat yoldaşı, arvad. – De:r ki, sən hələ ərəe:tmiyifsəη, nə bilirsəη ki, başyoldaşı şirindi (Qazax); – Başyoldaşı oğuldan qızdan şirindi (Kürdəmir); – Ayıv olmasın, bu mənim başyoldaşımdı (Şəmkir) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
həmsər — f. «birbaşlı» 1) yoldaş; 2) həyat yoldaşı; arvad … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
keyvani — f. 1) həyat yoldaşı; arvad, qadın, zövcə; 2) qulluqçu qadın … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
keyvəni — f. 1) həyat yoldaşı; arvad, qadın, zövcə; 2) qulluqçu qadın … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
külfət — f. 1) zəhmət, məşəqqət, yorucu iş, möhnət; 2) səmərəsiz zəhmət, əbəs çalışma; 3) rəsmi rəftar; 4) m. ailə, oğul uşaq; 5) m. arvad, əyal, həyat yoldaşı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qərin — ə. 1) arxadaş, həmdəm; 2) hökmdarlara yaxın olan, onlarla xidməti əlaqəsi olan ə. 1) oxşar, tay; 2) yoldaş, dost; 3) ər, həyat yoldaşı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti